Cytaty MS

ciurlikowa

Ledwo co, cudem uniknęła śmierci, jednak jej jedynym zmartwieniem było to, że jest jej zimno… Cichy chichot wymsknął mi się z ust zanim przypomniałem sobie, że sytuacja wcale nie była zabawna.

Rogogon

Gapiłem się na Alice, a cała reszta patrzyła na mnie. Mogłem znaleźć odbicie swojej
przerażonej twarzy z pięciu różnych punktów widzenia.

ciurlikowa

- Proszę. – powiedziałem błagalnie. – Tak bardzo się martwię, że ją skrzywdziłem.

Rogogon

Moje życie wypełniała niekończąca się, niezmienna ciemność.
Świat zawsze miał tak dla mnie wyglądać i nic nie mogłem z tym zrobić.
Jak to więc możliwe, że teraz wzeszło słońce, w środku bezkresnej ciemności?

ciurlikowa

'Edward Cullen. – wyjaśniła, gdy chłopak nie zrozumiał o kogo chodzi. Nagle znalazłem się przy drzwiach, z ręką opartą, o klamkę. Pragnąłem ją zobaczyć.' Rolling Eyes

Rogogon

"Kiedy schwycił w palce jeden z kosmyków jej włosów, niechcący wyrwałem z ziemi młody świerk, na którym opierałem ręce."

ciurlikowa

Tak, walczył bym dla niej. Przeciwko mojej rodzinie.

Nigdy nie walczyłem z Emmettem czy Jasperem bardziej niż dla zabawy- po prostu obijaliśmy się z nudów.

Wiem, że mnie kochasz. Dzięki.

Pujcia

Ponownie zobaczyłem odbicie potwora w jej oczach.

Rogogon

"Szkoła średnia. Już nie czyściec, ale najgłębsze piekło. Męka i ogień."

Pujcia

Najwidoczniej moje zachowanie nie było tak do końca opanowane, jak
sądziłem. Ale mimo jej spostrzegawczości, jak mogła jeszcze nie zauważać, że się
w niej zakochałem? Odtworzyłem sobie naszą rozmowę i niemal się zdziwiłem,
że nie powiedziałem tego głośno. Ta wiadomość stanowiła podtekst praktycznie
każdej mojej wypowiedzi.

ciurlikowa

-Ja też ją kocham. Albo będę. To nie jest to samo, ale chcę ją mieć przy sobie.
- Też ją kochasz? – wyszeptałem niedowierzająco.
- Jesteś tak ślepy Edwardzie. Nie widzisz do czego zmierzasz? Gdzie już się znalazłeś? To jest tak nieuniknione jak to, że słońce wstanie na wschodzie. Zobacz to co ja widzę…

Pujcia

To śmieszne. Wystarczyło tak niewiele by wszystkie myśli skupiły się
wokół jednej osoby. Zwyczajnej dziewczyny, która była nową twarzą w tym
mieście. Ta ekscytacja, towarzysząca jej przybyciu była łatwa do przewidzenia.
To tak, jakby podarować błyszczący przedmiot dziecku. Część uczniów płci
męskiej wyobrażało sobie, ze są zakochani w tej dziewczynie tylko dlatego, że
była czymś nowym na co mogli popatrzeć. Tym usilniej starałem się zagłuszyć
ich myśli.

ciurlikowa

- Skup się – wysyczała Rosalie – Alice widzi go zakochującego się w człowieku! Jak klasycznie Edward!
Wydała z siebie dźwięk jak by się dławiła.
Ledwo ją usłyszałem.
- Co? – Emmett powiedział zaskoczony. Jego dudniący śmiech rozszedł się po pokoju. – Więc o to chodzi? – Zaśmiał się znowu – Mały kłopot, Edward.

Rogogon

Samo jej istnienie wystarczyło, by uzasadnić konieczność stworzenia całego świata.

Sasha

"Rosalie była płytka jak sadzawka z niespodziankami"